étymologie et compléments
- de abodrir, avec le suffixe -ment
- TdF : abóudrimen
abodriment
- singulier : abodriment [aβuðriˈmen]
- pluriel: abodriments [aβuðriˈmens]
- prononciations et variantes
- l. : [aβuðriˈmen]
- p. : [abudʁiˈmẽᵑ], [abudʁiˈmɛ̃ᵑ]
- aboudriment
substantif masculin
- ameublissement → V. afinatge
- R1 : Mistral 1879
- R2 : DGLO [en ligne], Cantalausa 2002, Ubaud 2011, Faure 2009, Alibert 1997