étymologie et compléments
- de acompanhar, avec le suffixe -atge
- TdF : acoumpanage
acompanhatge
- singulier : acompanhatge [akumpaˈɲad͡ʒe]
- pluriel: acompanhatges [akumpaˈɲad͡ʒes]
- prononciations
- l., g. : [akumpaˈɲad͡ʒe]
- p. : [akũᵐpaˈɲad͡ʒe]
- m. : [akũᵐpaˈɲad͡ʒi]
substantif masculin
- action d'accompagner → V. acompanhada
citations, exemples, locutions
- Sensa acompanhatge, ni preguiera ni cantar. — L'Armana Prouvençau
- R1 : Mistral 1879, Palay 1980
- R2 : Ubaud 2011, Cantalausa 2002