capluòc
- singulier : capluòc [kap'ljɔk]
- pluriel: capluòcs [kap'ljɔt͡s]
- prononciations et variantes
- l. « standard » (rare) : [kap'lɥɔk]
- réalisation courante dans de nombreux parlers (l.) : [kap'ljɔk]
- provençal : [ka'pljɔ]
- chapluec, capluec, caplòc, chapluòc
substantif masculin
- chef-lieu → V. capitula
- R1 : Mistral 1879
- R2 : Fettuciari, Martin et Pietri 2003, Ubaud 2011