ne pas confondre avec cossejar
étymologie et compléments
corsejar
[verbe du premier groupe — -j-/-g-]
[kurseˈd͡ʒa]
conjuguer
- prononciations et variantes
- l. : [kurseˈd͡ʒa]
- b. : [kurseˈja]
- p. : [kuʁseˈd͡ʒa]
- m. : [kuseˈd͡ʒa], [kɔwseˈd͡ʒa], acorsejar [akuseˈd͡ʒa], escorsejar [eskuseˈd͡ʒa]
- g. : [kurseˈʒa], acorsegar [akuseˈɣa]
- a. : corsijar, corsiar
- acorsar (*)
verbe transitif ou intransitif
- aller en course, faire la course, en parlant d'un corsaire
- pourchasser, poursuivre, presser vivement → V. corsalhar, consègre, secutar
citations, exemples, locutions
- ordonèt a si capitanis de corsejar li vaissèus anglés. — Alphonse Michel
- Mai que demòni te corseja ! — Jean Brunet (19e, rh.)
- Un tròn de l'èr me cura, un charpin me corseja. — Joseph Castil Blaze (19e, rh.)
verbe pronominal
- se mettre à courir → V. acorsar
citations, exemples, locutions
- se corseja après li femnas
- il court après les femmes
- R1 : Mistral 1879
- R2 : Ubaud 2011, Faure 2009, Cantalausa 2002, Brun [en ligne]