étymologie et compléments
- du latin februārĭu(m), protoroman */ɸe'βrari‑u/ (DÉRom)
- forme médiévale : febrier
- cognats ou correspondants dans d'autres langues : cat. febrer ; esp. febrero ; it. febbraio (anc. febbraro) ; pt. fevereiro
febrièr
- singulier : febrièr [feˈβrjɛ]
- pluriel: febrièrs [feˈβrjɛs]
- prononciations et variantes
substantif masculin
- février
- R2 : DGLO [en ligne], Cantalausa 2002, Alibert 1997, Balaguer et Pojada 2013