originau
- provençal
- masculin singulier : originau [urid͡ʒiˈnau]
- féminin singulier : originala [urid͡ʒiˈnalo̞]
- masculin pluriel: originaus [urid͡ʒiˈnau]
- féminin pluriel : originalas [urid͡ʒiˈnalo̞]
- gascon
- singulier (masculin et féminin) : originau [urid͡ʒiˈnau]
- pluriel (masculin et féminin): originaus [urid͡ʒiˈnaus]
- prononciations et variantes
- m., g. : [urid͡ʒiˈnaw]
- niç. : [uʁid͡ʒiˈnaw]
- l. : original
adjectif
- [n.-oc.] [g.] [p.] original
- [n.-oc.] [g.] [p.] originel
- R1 : Palay 1980
- R2 : Fettuciari, Martin et Pietri 2003, Faure 2009, Lavalade 2010, Morà 2011, Omelhier 2007, Rei-Bèthvéder 2004
- R3 : Bonnaud 1996
Chercher "originau" sur dicod'Òc (dictionnaires en ligne sur le site du Congrès permanent de la lenga occitana)