rigotièr
- singulier : rigotièr [rriɣuˈtjɛ]
- pluriel: rigotièrs [rriɣuˈtjɛs]
- prononciations et variantes
- l. : [rriɣuˈtjɛ]
- p. : rigotier [ʁiguˈtje]
substantif masculin
- chignon, perruque → V. coconhon, perruca, tinhon
- R1 : Mistral 1879
- R2 : Alibert 1997, Cantalausa 2002